Image and video hosting by TinyPic

Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

ΚΑΦΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ

Καλή εβδομάδα,καλό μήνα για αύριο, σε όλους.Η δική μου εβδομάδα,ξεκίνησε  προτού ακόμη ανοίξουν τα μάτια μου με μουρμούρα που ερχόταν από την κουζίνα.Ανοίγω τα μάτια μου,σηκώνομαι,πηγαίνω στην κουζίνα,ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΔΩ.!!!!!Το στεφάνι μου,έψηνε καφέ,και του έφυγε το μπρίκι,και ο καφές εξφενδονίστηκε όπου μπορείτε να φανταστείτε μέσα στην κουζίνα.Έμεινα ατάραχη, και αναρωτιόμουν ,να πιώ πρώτα καφέ,ή να αρχίσω το καθάρισμα;Μέση λύση,πρόχειρο καθάρισμα,καφές,και προτού ανοίξει το άλλο μάτι, νασου η μανούλα!!Σήκω να πάμε για τα χαρτιά στο νοσοκομείο.Παραμένω ατάραχη, και φεύγουμε για το νοσοκομείο.Ψάχνω για τη γιατρό που έπρεπε να υπογράψει τα χαρτιά,(δεν είναι θέμα υγείας),ναι μου λέει βεβαίως.Αφού μου τα ετοίμασε,μου λέει ,πήγαινε κάτω για να στα υπογράψουν.Κατεβαίνω κάτω και εκεί με πληροφορούν πως η γιατρός έκανε λάθος στην ημερομηνία.Ανεβαίνω ξανά,είχαν κλείσει οι πόρτες,χτυπώ επίμονα το κουδούνι,μου ανοίγουν ,εξηγώ τι θέλω,βρίσκω τη γιατρό ,που μου λέει πως :αχ! δεν έβαλα τα γυαλιά μου,και δεν είδα καλά.Εν τωμεταξύ είναι πολύ καλός άνθρωπος.Κατόπιν ,σε άλλη υπηρεσία,και επιτέλους!!!γύρισα σπίτι,οι δουλειές έμειναν πίσω,αλλά με τρέξιμο παραπάνω ,τα πρόλαβα όλαΣχόλασε που λέτε  και η κόρη μου από τη δουλειά,και ατάραχη μου λέει:ΞΕΡΕΙΣ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΚΤΙΒΙΣΤΕΣ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ.Καταλαβαίνετε βέβαια πως θα με είχατε τώρα με εγκεφαλικό!!!Το συμπέρασμα,η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται.

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Αντιγονάκι μου,μπορώ να σου χαλάσω χατίρι;Ξέκλεψα λίγη ώρα και τράβηξα μερικές φωτογραφίες  από μια μικρή βόλτα στην πόλη μου.
Η θέα από το μπαλκόνι της κόρης μου.
Ο Χαρούλης κουρεμένος.
Λουλούδια σε όλες τις γειτονιές.
Η παλιά καπναποθήκη,που κάποτε στέγασε και το Ι.Κ.Α.
Τ ο Δημοτικό θέατρο,κάποτε ήταν η Δημοτική βιβλιοθήκη,η οποία τώρα στεγάζεται στο κτίριο του Δήμου.
Τις φωτογραφίες τις βάζω με τη σειρά ,όπως περπατούσα.
Παλιά αρχοντικά,που μοσχοβολάνε ακόμη και οι φωτογραφίες,
αφού ακούμπησα στο γιασεμί για να φωτογραφίσω,και το άρωμά του είναι ακόμη στα ρουθούνια μου.
Το κτίριο αυτό ήταν πριν πολλά-πολλά χρόνια,ασφάλεια.....έγινε βιβλιοθήκη,και τώρα είναι παράρτημα του Δήμου.
Η Τσανάκλειος ,παλιά πρυτανεία,στο μπροστινό μέρος ,περιμένουν οι φοιτητές το λεωφορείο για να τους πάει στις σχολές τους.
Πολλά φιλιά σε όλους.

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΡΓΑ.......

Αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση στον zeidoron, που μου ζήτησε νεότερα από τις εκδηλώσεις της 14ης Μαίου.Εχουν περάσει αρκετές μέρες από τότε,αλλά λόγω ανωτέρας βίας ,του βάζω λίγες φωτογραφίες σήμερα.
Zeidoron, μην φανταστείς φωτογραφίες από την παρέλαση δεν έχω,γιατί εκείνη την ημέρα είχε πολλή ζέστη,και ενώ έπινα καφέ,περνούσαν από μπροστά μου,και τραβούσα φωτο.
Τα κεράσια είναι από παραγωγό.Δηλαδή από το δέντρο,στον πάγκο.
Είχε πολύ κόσμο εκείνη τη μέρα,άσχετα αν δεν φαίνεται.
και το σήμα κατατεθέν της πόλης μας,το περιβόητο σπαθί!!!
Ακόμη αγαπητέ zeidoron ,αν θέλεις να μαθαίνεις νέα μας,ή και οποιοσδήποτε άλλος,να διαβάζεις την εφημερίδα "χρόνος"
Με την ευκαιρία,αφιερώνω στο αστέριφωτογραφίες από τα ψωμάκια της ,που τελικά τα έφτιαξα και έγιναν πεντανόστιμα.
(ξέχασα να βάλω σουσάμι,την επόμενη φορά.)
Πολλά φιλιά σε όλους.

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Η ΓΙΑΓΙΑ -ΕΛΕΝΗ

Καθημερινά,συναντάμε ανθρώπους,που άλλοι μας κάνουν εντύπωση,και άλλοι όχι.Προσωπικά,προσέχω τους ανθρώπους,τους παρατηρώ,και αν κάποιος μου κάνει εντύπωση,καταγράφονται στο μυαλό μου,τα λόγα του,οι κινήσεις του,και η φιλοσοφ'ια του για τη ζωή
.Επί μια εβδομάδα,βρισκόμασταν στο νοσοκομείο,επειδή η πεθερά μου είχε κάποιο πρόβλημα υγείας.Ευτυχώς όλα πήγαν καλά,και τώρα είναι πλέον στο σπίτι.Σήμερα λοιπόν θα σας μιλήσω για τη γιαγιά΄Ελένη,που ήταν στον ίδιο θάλαμο με την πεθερά μου,στο διπλανό κρεβάτι.
Η γιαγιά αυτή,πάσχει από Αλτσχάιμερ,και έπαθε σοβαρό έμφραγμα,με αποτέλεσμα να νεκρωθεί η μισή της καρδιά.Στη συνέχεια καταστέφονται οι νεφροί σιγά-σιγά,και δεν έχει πολλά περιθώρια.Μου έκανε λοιπόν εντύπωση,η 86χρονη γιαγιά,μια υπερήφανη,πανέξυπνη,διπλωμάτισσα και με φοβερό χιούμορ γιαγιά.Κάθε βράδυ,στις 8,είχε τάση φυγής,έπαιρνε το μπαστούνι της και την προλαβαίναμε στην πόρτα,και μετά το αυτοκόλλητο που της έβαζε η νύφη της,ηρεμούσε.Ο καρδιολόγος απορούσε,που έβρισκε τη δύναμη να περπατά,και να πηγαίνει τουαλέτα.
Όλη της η έννοια,ήταν τα 3 αγόρια της,οι νύφες και τα 6 εγγόνια,καθώς και το δισσέγγονο.Μαθημένη μια ζωή να φορά μακριά ρούχα,ντρεπόταν γιατί η νυχτικιά ήταν λίγο πιό κάτω από το λαιμό,και την έβλεπαν τα αγόρια της.Σιγά-σιγά η κατάστασή της γινόταν χειρότερη,αλλά το μυαλό της παρέμενε ξυράφι,εκτός λίγων εξαιρέσεων.Μου διηγήθηκε το γάμο της,πως πήγε νύφη πάνω στο άλογο,τα γλέντια που έκαναν,τα παιδιάτης.Στις νύφες της ,κρατούσε μια στάση τέτοια ,ώστε να μην χαλάει το χατίρι σε καμιά.Ξέρετε τώρα,αρχίζουν "εγώ έμεινα τόσο,εσύ θα μείνεις βράδυ,εγώ πρωί κτλ".Μέρα με τη μέρα,η ανάσα της γινόταν δύσκολη,ανάμεσα στα μηχανήματα ,στο οξυγόνο,βρήκε τη δύναμη να πει στη μια νύφη:μη μιλάς πολύ,να μιλάς λίγο,και μετρημένα:Ανασηκωνόταν όταν έβλεπε τα παιδιά της,για να τους δείξει πως ήταν καλά,για να μην τα στενοχωρέσει.Έκανε προσπάθειες να στέκεται με αξιοπρέπεια ,όπως έζησε πάντα,σύμφωνα με αυτά που έλεγαν οι νύφες της.Όταν της έλεγα,λεβέντισσα γιαγιά,μου απαντούσε"τώρα είμαι σαν δαυλί καμμένο"Της έδωσα να μυρίσει τα τριαντάφυλλα που είχαμε στο βάζο,τα έχωσε στο πρόσωπό της με μιά λαχτάρα,και μου είπε,"δεν μυρίζουν"και άρχισε να μου λέει τα χρώματα από τα δικά της λουλούδια,και το άρωμα από το καθένα.Ελπίζω να είναι κοντά μας αρκετό και ρό ακόμη,και σας χαρίζω τους στίχους που μου έμαθε.
Στα Καστανιώτικα βουνά,
που δεν τα ολογυρίζουν
και όποιος τα ολογύρισε,
έπεσε στο φαράγγι.
Τα ολογύρισε ο νιός,
απάνω στο φαρί του,
του πέφτει το μαντήλι του,
και η φούντα από το σπαθίτου.
Αν τά΄βρει νιός να τα κρατήσει,
αν τά΄βρει γέρος να τα στείλει.

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Ύστερα από την τελετή της παράδοσης πήγαν όλοι στην εκκλησία της Παναγίας, όπου ψάλθηκε μεγάλη Δοξολογία για το ευτυχές γεγονός της απελευθέρωσης. Την απελευθέρωση της Κομοτηνής ύμνησε και η εκκλησιαστική Υμνολογία με το εξής τροπάριο: Εν τη Αγία Θεογενήτορ, εικόνι Σον Κομοτηναίων η πόλις. Επαγγέλλεται καυχωμένη, Ροδόπης δε λαός Ταύτη προστρέχει πανευλαβώς. Ην προσφυώςΦανερωμένην καλούμεν Προστασία των ψυχών ημών



Σήμερα λοιπόν ήρθε η εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης από την Ιερά μονή όπου βρίσκεται,και όλος ο κόσμος την υποδέχτηκε με κατάνυξη.
και ένα ακόμη έργο,όπου ο καλλιτέχνης είδε τη σημερινή κατάσταση με χιούμορ.