Image and video hosting by TinyPic

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών ανώδυνα και ανεπαίσχυντα

Αγαπημενοι φιλοι μου,
περυσι τετοιν καιρο ειχαμε χαρες.Παντρεψαμε το παιδι μας,χαρα μεγαλη.Προς τον Σεπτεμβρη,μια περιεργη βραχναδα του αντρα μου με ανησυχισε,εκεινον καθολου.Εξετασεις τον Οκτωβρη,αποτελεσματα δυσκολα και οχι ξεκαθαρα.(θα δουμε,να γινει βρογχοσκοπηση).Νοεμβρης βρογχοσκοπηση,αγωνια για τα αποτελεσματα,βγαινουν αρνητικα.Ομως υπηρχε ογκος πανω στη μαστικη φλεβα την οποια χρησιμοποιησε ο γιατρος στο μπαι-πας.Θα περιμενουμε ,να δουμε,(οι γιατροι),ομως με μισολογα μου ελεγαν -δεν ειναι καλα τα πραγματα-,καβγας με το γιατρο-θα φυγουμε ,να παμε αλλου,ο αντρας μου ανενδοτος.Θα μεινω εδω.Τελος Γεναρη αλλη βρογχοσκοπηση,αγχος,αποτελεσματα αρνητικα.Φλεβαρη αποφασιζουν τελικα να γινει επεμβαση-πολύ επικινδυνη-ολα πηγαν καλα,αγωνια για την βιοψια πλεον.Πλησιαζει η Καθαρη Δευτερα,και πρεπει να μαθω.Να εισαι καλα Λαουαλ(ενας γιατρος)μας φερθηκες ανθρωπινα,μας βοηθησες πολυ.Φτανουν τα αποτελεσματα,δυστυχως παρα πολυ ασχημα.(ca μικροκυτταρικος).θα κανουμε θεραπειες λεει ο γιατρος.Ατελειωτες αναμονες,αγωνια,(πως να περασουν 4-5 ωρες,επλεξα χιλιομετρα δαντελας).Επιτελους μετα απο 4 θεραπειες,με ολα τα υπολοιπα,(εμετοι,κουραση,εξαντληση).Εξετασεις Ιουνιο,ολα καθαρα.Θα κανουμε 2 θερεπειες ακομη,λεει ο γιατρος.Δυσκολο,αρχισαν οι πονοι.Οπιουχα,ισχυρα παυσιπονα,καπως καλυτερα.Αλλα ,αρχισαν οι δυσπνοιες,Φοβερες,να μην μπορει να παρει ανασα,να μην μπορω να βοηθησω.Νοσοκομειο,οξυγονο,και τα λογια των γιατρων μασημενα-ειναι ασχημα,φτανετε στο τελος,η νοσος δυσκολη,να ειστε δυνατη-(μα τι λενε,θα γινει καλα,θα κανουμε εγγονακι ,θα ειναι χαρουμενος_),μια φιλη γιατρος,-να ειναι καλα-αποφασιζει να μου πει την αληθεια-μετα απο δικη μου προτροπη-ΔΕΝ θα γνωρισει το εγγονι του που ερχεται τον Δεκεμβρη).Εγω αδυνατον να το πιστεψω,εκεινος με συμβουλευει τι να κανω που θα ειμαι μονη μου.Συμβουλες στα παιδια,στους συγγενεις του,να μας προσεχουν και να μην με στενοχωρουν(τους ηξερε καλα).Δεν με αφηνε να κοιμηθω επι 1,5 μηνα.Μονο να του κρατω το χερι σφιχτα.Σαββατο 21 Ιουλιου-μαυρο για μας -με χαιδεψε,μου εριξε το τελευταιο βλεμμα,και ξεψυχισε.Τωρα μωρο μου θα αναπνεεις ελευθερα,δεν θα υποφερεις.Μονο που μας αφησες μονους,να παλευουμε με τα αγρια θερια.Δεν σεβαστηκαν ουτε την τελευται σου επιθυμια.Σε τετοιες δυσκολες στιγμες,ειδα την απανθρωπια,τον εγωισμο των ανθρωπων -μεσα στο νοσοκομειο,απο συνοδους-που δεν σεβονται ουτε τις τελευταιες στιγμες του ανθρωπου.Αυτο με βαραινει πολυ,αν και δεν με αφηνε να μιλησω για το δικιο μας.Ειναι κοντα μου παντα,με στηριζει και μου δινει δυναμη.