Image and video hosting by TinyPic

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

ΑΓΩΝΙΕΣ

Αργησα να κάνω ανάρτηση,και το Αντιγονάκι αναρωτιόταν μήπως κεντάω.Όχι Αντιγονάκι μου,δεν κεντάω,παλεύω με τα θεριά(ξέρεις εσύ).Τώρα λοιπόν αποφάσισα να γράψω  τις αγωνίες και τις απορίες μου,σχετικά με τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους ,απέναντι σε άλλους ανθρώπους,συγγενείς και μη.Δεν ξέρω αν  φταίω εγώ που ανέχομαι συμπεριφορές προσβλητικές ,είμαι ζεμένη σε ένα μαγγανοπήγαδο,και δεν μπορώ να ξεφύγωΝαι ,είμαι ηλίθια;ας είμαι δεν μπορώ να αλλάξω,και δεν μπορώ να αφήσω ηλικιωμένους στο έλεος του θεού.Αυτό γίνεται αντικείμενο εκμετάλευσης,για να ακούω μικροπρέπειες που δεν μπορείτε να φανταστείτε.Διάβασα και  την κραυγή αγωνίας της κοπελιάς από το μπλογκ ¨"όσα δεν έζησα" και ξύπνησαν πολλά μέσα μου.Το πόσο την καταλαβαίνω δεν λέγεται.
Επισκευτήτε την,μας χρειάζετε.Συγγνώμη για τις ασυναρτησίες μου,κάπου έπρεπε και γω να γράψω αυτά που με καίνε.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ;

Κ αι δεν αναφέρομαι βέβαια στο Μουντιάλ, η οικογένεια είναι φανατική του ποδοσφαίρου.Έχω ξεκινήσει εδώ και καιρό ένα κέντημα,αλλά δεν έμεινε ώρα με τις αρρώστιες να κεντήσω.Σας το δείχνω να μου πείτε τη γνώμη σας.
Ε!!!να μην σας δείξω και τους κάκτους μου ,που άνθισαν φέτος για πρώτη φορά,και άντεξαν τις χειμωνιάτικες παγωνιές.
Και εδώ ένα δωράκι από την κόρη μου,που έφτιαξε για τα παιδιά του οδηγισμού,και μου έφερε και μένα ένα.
Δεν είναι καλή η φωτογραφία,είναι πολύ όμορφο.ΚΑΛΟ  ΒΡΑΔΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ,ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ .

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Η ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ

Η Ζαχαρούλα ,είναι ένα κορίτσι γελαστό,ανοιχτόκαρδο,ευγενικό,πανέξυπνο.Τη γνώρισα μέσω της φίλης μου,η οποία ήταν ξαδέρφη της,και την φιλοξένησε όταν έπιασε δουλειά στην πόλη μας.Και τι δουλειά.Σε εργοστάσιο σοκολάτας,έτσι όταν σχολούσε,μοσχομύριζε ολόκληρη σοκολάτα. Οι συζητήσεις μας ατέλειωτες. Μόνο να την ακούς να μιλάει και να ανοίγει η καρδιά σου.Όταν νοίκιασε δικό της σπίτι και ερχόταν οι φίλοι της να την δούν,μας τηλεφωνούσε,επειδή της έφερναν γαμπρούς,για να της πούμε την γνώμη μας.Όταν βέβαια  της την λέγαμε,πάντα έβρισκε τρόπο να βρεί κάποιο κουσούρι και να απορρίψει τον κάθε επίδοξο γαμπρό.Κάποια μέρα η Ζαχαρούλα έφυγε από τη δουλειά,και ψιλοχαθήκαμε.
Και μιά ωραία μέρα,μας τηλεφώνησε να βρεθούμε ,για να μας ανακοινώσει λέει κάτι σοβαρό.Βρεθήκαμε λοιπόν,και μας διηγήθηκε μια ιστορία.Όταν πήγε στην Ολλανδία για μεταπτυχιακό,γνώρισε έναν άντρα,ερωτεύτηκαν με πάθος,αλλά ήταν εμπόδιο η διαφορετική θρησκεία(ήταν από χώρα της Αφρικής).Η Ζαχαρούλα μεγάλωσε σε μια οικογένεια η οποία ήταν πολύ της εκκλησίας ,αλλά η μαμά της δεν καταπίεσε κανένα παιδί της ,τα άφησε ελεύθερα να αποφασίσουν μόνα τους.Δεν μπορούσε όμως να βρεί τη δύναμη να τους πεί την αλήθεια,γιαυτό προσπάθησε να φτιάξει τη ζωή της εδώ,αλλά όπως μου είπε με δάκρυα στα μάτια,ήταν αδύνατον.Ο νους της και η καρδιά της ήταν σαυτόν.Έτσι αφού του εξήγησε την κατάσταση,εκείνος αποφάσισε να βαφτιστεί,οι γονείς της το δέχτηκαν με χαρά,και σε 1 μήνα παντρευόταν,Φαντάζεστε τη χαρά μας!Εκείνος ήταν ένας κούκλος,που είχε μάτια μόνο γιαυτήν.Στο γάμο δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε!Έμπλεξαν Αφρικανοί,Ολλανδοί φίλοι του,και το σόι της Ζαχαρούλας, ο καθένας με την κουλτούρα,τα τραγούδια και τα έθιμά του.Σήμερα  το ζευγάρι ζεί στην Ολλανδία τρισευτυχισμένο,απέκτησαν και μία κορούλα και η ευτυχία τους συμπληρώθηκε.Την αγαπάω την Ζαχαρούλα,έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου,και της εύχομαι παντοτινή ευτυχία.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.