Image and video hosting by TinyPic

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗγια την προηγούμενη)

Από την κούραση έκανα χαζομάρες και έχασα για λίγο τις φωτογραφίες,δεν μπορούσα να συμπληρώσω την ανάρτηση,αλλά τώρα θα το κάνω.Λοιπόν, να οι υπόλοιπες φωτογραφίες,










Η Μαρώνεια είναι θρύλος, ιστορία και σύγχρονη πραγματικότητα. Αναδύεται από τους Ομηρικούς στίχους της Οδύσσειας ως Ισμαρίδα, πόλη των αρχαίων Θρακών που την κούρσεψε ο Οδυσσέας κάνοντας σ' αυτήν τον πρώτο του σταθμό στο ταξίδι του γυρισμού για την Ιθάκη. Καθώς την προσεγγίζεις βλέπεις ν' ασπρίζουν από μακρυά τα σπίτια της ψηλά, κάτω απ' τις κορφές του Ίσμάρου και φαίνονται απόκοσμοι περιστερώνες ανάμεσα στο πράσινο που την περιβάλλει.
Μιλώντας για τη Μαρώνεια πρέπει να διακρίνουμε την αρχαία πόλη, που βρισκόταν σε χαμηλές πλαγιές κοντά στη θάλασσα και τη σημερινή κωμόπολη σκαλωμένη κάτω απ' τις κορφές του βουνού, πέντε χιλιόμετρα περίπου μακριά απ' τη θάλασσα σε υψόμετρο 300 μέτρων, μια κλιμακωτή ταράτσα που αγναντεύει τον κάμπο και το πέλαγος σε μέγα βάθος.
Ο δρόμος οδηγεί πρώτα στο σημερινό οικισμό. Σημερινό γιατί είναι αυτός που σήμερα κατοικείται. Στην πραγματικότητα κι' ο οικισμός αυτός είναι πολύ παλιός. Σε ορισμένα παλιά βιβλία αναφέρεται ότι ιδρύθηκε το 1513 χωρίς όμως τούτο να είναι απόλυτα βέβαιο. Κατέφυγαν σ' αυτόν οι κάτοικοι της παραθαλάσσιας, της αρχαίας Μαρώνειας για να γλυτώσουν από τις επιδρομές των πειρατών.
Έκτισαν λοιπόν εδώ τα σπίτια τους χρησιμοποιώντας συχνά, υλικά από τις παλιότερες οικοδομές. Γι' αυτό και σήμερα βλέπεις στους τοίχους των σπιτιών της παλιές ενεπίγραφες πλάκες. Αγαπούσαν φαίνεται πολύ οι παλιοί μάστορες να τις εντοιχίζουν στα σπίτια τους. Τις έφερναν από την παλιά πόλη που ξαπλώνονταν στην πλαγιά ως κάτω στη θάλασσα. Ήταν εδώ πριν απ' την αρχαία Μαρώνεια η πόλη των Κικόνων, η Ίσμαρος ή Ισμάρα. Οι Κίκονες, Θρακικό φύλο κατοικούσαν σ' αυτή την περιοχή και φαίνεται πως είχαν αναπτύξει σημαντικό πολιτισμό. Το κλίμα είναι γλυκό, το πεδινό έδαφος γόνιμο. Τα δημητριακά, η ελιά, το αμπέλι και τα όσπρια καλλιεργούνταν σε μεγάλες ποσότητες, ενώ στα εργαστήρια κατασκευάζονταν όμορφα αγγεία και διάφορα σκεύη.
Όλ' αυτά τα ορέχτηκε ο πολυπλάνητος Οδυσσέας, ο βασιλιάς της Ιθάκης και πορθητής της Τροίας, όταν ευθύς μετά το πάρσιμό της άραξε εδώ με τα πλοία του. Από τη διήγηση του φαίνεται πως βρήκε ένα λαό με υψηλό βιοτικό επίπεδο και οργανωμένη κοινωνική ζωή, όπως διηγείται στο Ι της Οδύσσειας που όμορφα μετάφρασε ο Ζ. Σιδερής:
"Στους Κίκονες ο άνεμος με ξώριασε απ' την Τροία
στην Ίσμαρο όπου κούρσεψα και κάστρα και κατοίκους
κι' όσες γυναίκες πήραμε και λάφυρα απ' τη χώρα
εξ ίσου τα μοιράσαμε, κανείς να μη χολιάση.
Τότ' έτρεξαν οι Κίκονες, Κικόνους να φωνάξουν
πούχαν γειτόνους πιο πολλούς και σαν πιο αντρειωμένους
που κατοικούσαν στα χωριά στον πόλεμο τεχνίτες.
          Κι' ήρθανε τόσοι την αυγή, όσ' άνθια κι' όσα φύλλα
          ανθοβολούν την Άνοιξη ... ... "
 Λίγες πληροφορίες για το αγαπημένο μου χωριό,και κάποιες φωτογραφίες από την εκκλησία της Παναγίας στην αυλή της οποίας τέτοιες μέρες μικρά παιδιά ήμασταν όλη μέρα.Μου δίνει ιδιαίτερη χαρά το γεγονός πως το ίδιο κάνουν κι σήμερα τα παιδιά.Αυτό σημαίνει πως βρίσκονται στην εκκλησία ,συνεχίζοντας την παράδοση ,και βρίσκονται εκεί ,όχι μόνο για να παίξουν αλλά για να παρακολουθήσουν την λειτουργία και να συμμετέχουν σαυτήν.
τα μάρμαρα αυτά είναι από παλιούς τάφους και τ'ώρα σκεπάζουν το πάτωμα του νάρθηκα.
και κάποιες φωτογραφίες που έβγαλα φεύγοντας.
να είστε όλοι καλά.

ΜΕΡΕΣ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ

Γειά σας,αυτές οι μέρες έχουν τρέξιμο για όλους,αλλά πολύ περισσότερο για τις νοικοκυρές.Θα σας δείξω τα αυγουλάκια που έφτιαξα, χθες βράδυ έφτιαξα ακόμη ένα,αλλά δεν το φωτογράφησα ακόμη.Παρόλα αυτά πρόλαβα να πάω και  μια βόλτα στο χωριό μου ,να δω τα ανίψια μου και υην νύφη μου ,που ήρθαν από την Αθήνα, ο αδερφός μου είναι καπετάνιος, και τώρα ταξιδεύει,βρίσκεται στα αραβικά εμιράτα.

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ.

Σήμερα το βράδυ, χτύπησε το τηλέφωνο και μια γλυκιά φωνή  με ζήτησε.Ήταν η Αχτιδούλα μου.!! Συνήθως κατα λαβαίνω τους ανθρώπους είτε από το πρόσωπο είτε από το πώς μιλάνε.Η Αχτίδα είναι χαρά θεού,γλυκιά ,καλή, γελαστή,ανθρώπινη.Αυτοί οι άνθρωποι μου αρέσουν.Αχτίδα μου ,είμαι από τους ανθρώπους που δεν μπορώ εύκολα να ανοίξω την καρδιά μου,αλλά μπορώ να σου τα γράψω.Μου έδωσες πάρα πολύ χαρά με το τηλεφώνημά σου.Πιστεύω πως έχω μια φίλη,που με σκέφτεται -να τολμήσω να πώ μ'αγαπά;-Εγώ να ξέρεις πως αγάπησα τον χαρακτήρα σου από το τηλέφωνο,και σε έκανα φίλη αγαπημένη.Να είσαι πάντα γερή,και όλη η οικογένειά σου,τα εγγόνια σου,οι φίλοι σου.Να μας γράφεις αναρτήσεις συχνά γιατί αν αργείς μας λείπουν.Σε φιλώ και σου εύχομαι καληνύχτα. Καλή εβδομάδα αύριο.

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

ΠΑΡΕΛΑΣΗ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ! τ ι νομίζετε μόνο τα δικά σας παιδάκια κάνουν παρέλαση; και το κοριτσάκι μου έκανε.
καλέ αυτό το όμορφο με τα κόκκινα μαλλιά!! εδώ το βυζαντινό  φρούριο που βλέπω κάθε μέρα από το μπαλκόνι μου.
Το μεγαλύτερο και αρχαιότερο μνημείο της πόλης. Χτίστηκε περί τον 4ο αι. μ. Χ. για λόγους οικονομικό-στρατιωτικούς μια και από εδώ περνούσε η Εγνατία οδός. Την πόλη της Κομοτηνής περιτείχισε ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α' (379 - 395 μ.Χ.) επειδή κρίθηκε ως σημείο στρατηγικής σημασίας. Από εδώ περνούσε η Εγνατία Οδός και για στρατιωτικο-οικονομικούς λόγους η πόλη οχυρώθηκε με τείχος, κτισμένο με λίθους και ισχυρά κεραμοκονία. Οριζόντιες στρώσεις τεσσάρων βησάλων ενισχύουν την συνοχή του. Η πρώτη απέχει από το σημερινό έδαφος περίπου 1μ., ενώ η επόμενη επαναλαμβάνεται μετά το 2μ. Είχε συνολικά δεκαέξι πύργους, από τους οποίους οι δώδεκα ήταν ορθογωνικοί και οι τέσσερις κυκλικοί στις γωνίες του. Το ύψος του έφτανε στα 9,60μ. Είχε δυο κύριες εισόδους στην ΝΔ και την ΝΑ πλευρά, ενώ υπήρχαν και δυο μικρότερες. Με την πάροδο των αιώνων και την καταστροφή των γειτονικών οικισμών, χάρη στην προστασία που πρόσφερε, έγινε πόλος έλξης για τους πληθυσμούς της περιοχής. 
 και εδώ είναι η πλατεία μας, αυτή που έλεγε ο Λαζόπουλος,"πάμ'πλατεία;" δεν ήταν έτσι βέβαια τότε.
εδώ η Βενιζέλου,
είναι πεζόδρομος.Αυτά μην σας τα βάλω όλα σε μια ανάρτηση.φιλάκια πολλά.

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

ΤΡΕΧΑΜΑΤΑ

Εδώ και 2 μέρες τρέχω στους γιατρούς.Χτές πήγα στον οφθαλμίατρο και μου έδωσε 2 ζευγάρια γυαλιά ,για να  σας γράφω περισσότερα.(χι,χι,χι,χι,).Σήμερα όμως μου τηλεφώνησε η μαμά μου, δεν αισθανόταν καλά.Πήγα λοιπόν ,ήρθε ο γιατρός της έδωσε κάποια φάρμακα,αλλά όπως του είπα μόλις αισθανθεί καλά, θα τα πετάξει.Σας έχω μιλήσει για τη μαμά μου,αλλά δεν σας είπα πως κάθε φορά που αντιμετωπίζει κάποιο (μικρό ευτυχώς )πρόβλημα, σε όποιον γιατρό πάμε ρίχνει το γέλιο της ζωής του.π.χ.πήγαμε μια φορά σε ορθοπεδικό,επειδή της πονούσε το πόδι.Όταν τη ρώτησε ο γιατρός τι έκανε (γιατί την ξέρει) τότε αναγκάστηκε να του πεί πώς πήδηξε από ένα δέντρο που είχε ανεβεί.Όλο τέτοια κάνει.Οπότε είπα του γιατρού να της εξηγήσει πως δεν είναι 40,50,60 χρονών.Μπα δεν ακούει κανέναν.Μια φορά μου είπε πως θα ήθελε να είναι 50 χρονών ,και΄'οταν τη ρώτησα γιατί μου είπε ,για να δουλεύει περισσότερο.

Εδώ είναι ο αγαπημένος της γάτος,












και εδώ τα αδέσποτα που ταίζει.

θα έβγαζα και άλλες φωτογραφίες,αλλά τελείωσαν οι μπαταρίες της μηχανής μου.Φιλάκια σε όλους.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Μάθε τέχνη .............

Τυχαία διάβασα στη ΔΙΑΔΡΟΜΗ για το www.ikpa.gr ινστιτούτο  κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης.Έκανα κλικ στα χειροποίητα χαλιά, και με συγκίνηση είδα  σχέδια τα οποία δούλεψα πολλές φορές ,γιατί η δουλειά μου πρίν παντρευτώ ήταν ταπητουργός.Έφτιαξα πολλά χαλιά δεν μπορώ να θυμηθώ πόσα.Τότε δουλεύαμε  με κόμπους, και αν συμπληρώναμε έναν ορισμένο αριθμό κόμπων (νομίζω 3.500 κόμβους) παίρναμε δώρο έναν αργαλειό και μαλλιά για να φτιάξουμε το δικό μας χαλί.
αυτό είναι το δικό μου χαλί που το έφτιαξα μόνη μου.Είναι το σχέδιο 'λουλούδι Ηπείρου' . Καταλαβαίνετε την συγκίνησή μου .Πάντα με συγκινούν τα χειρποίητα χαλιά, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια, ναι ήμουν 12 χρονών όταν ξεκίνησα .Τότε πληρωνόμασταν 1,5 δρχ. τους 1000 κόμπους. Πάντα θα θυμάμαι τα κορίτσια που δουλεύαμε μαζί, με αγάπη και νοσταλγία.
Και για να σας γλυκάνω
μαλλί της γριάς!!!! φιλάκια σε όλους.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

O.K.

Επιτέλους.!!!!!! το πρόβλημα λύθηκε.Σήμερα από το μεσημέρι και μετά ζήτησα τη βοήθεια του ΣΩΤΗΡΗhttp://sotostips.blogspot.com/
ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΊΧΤΗΚΕ ΉΡΩΑΣ, αφού τον παιδεύω με τις χαζές ερωτήσεις μου.Με βοήθησε πάρα πολύ, έτσι οι αναρτήσεις μου φαίνονται κανονικά  με τις ημερομηνίες. ΣΩΤΗΡΗ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Η ΑΝΟΙΞΗ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ

Σήμερα ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και αρκετά ζεστή.Βγήκα λοιπόν μια βόλτα όπως με συμβούλεψε ο φίλος μου  ο zeidoron, και τη χάρηκα.Αν και κάποια στιγμή δεν ήξερα που βρίσκομαι ,επειδή η πόλη μου έχει αλλάξει αρκετά. Κάποτε γνωριζόμασταν σχεδόν όλοι μεταξύ μας, τώρα υπάρχουν νέα ζευγάρια , άλλοι έχουν φύγει, την πόλη μας ομορφαίνουν οι φοιτητές, και πολλοί επισκέπτες. Τέλος πάντων στη βόλτα μου συνάντησα και κάποιους που λιάζονται χωρίς έννοιες.
κάποιους που έβγαλαν βόλτα τους γονείς τους.
Τα παιδιά χαρούμενα έπαιζαν στον ήλιο, εδώ είναι το καρουσέλ γεμάτο παιδάκια , δεν φαίνονται αλλά  ήταν γεμάτο.
Προχωρώντας για το σπίτι συνάντησα επίσης όμορφα κορίτσια,
λουλούδια που διστακτικά ανοίγουν τα πέταλά τους , επειδή εδώ πάνω περάσαμε μεγάλες παγωνιές,
 αυτή η βρύση βρίσκεται στο μουσουλμανικό νεκροταφείο,

μη μου ζητάτε μετάφραση δεν ξέρω τι λέει.
και τέλος τα κυκλάμινα του γείτονα.
Έ!!! δεν είναι πανέμορφα; καλή μας εβδομάδα, φιλιά σε όλους.

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ

Σήμερα η κόρη μου ,( ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΆΚΙ ΜΟΥ) πετούσε για Αθήνα, είναι και τοπική έφορος του ελληνικού οδηγισμού και την πήγα στο αεροδρόμιο.Ήταν μια καλή ευκαιρία για μένα να κάνω μια βόλτα και να δώ την αγαπημένη φίλη μου, που  μένει ακριβώς απέναντι από το αεροδρόμιο.
Είχαμε να τα πούμε από κοντά όχι πολύ καιρό( η κόρη μου κατεβαίνει αρκετά συχνά στην Αθήνα) αλλά πάντα χαιρόμαστε όταν βρισκόμαστε από κοντά.Τυχαία είχεετοιμάσει ζύμη για λουκουμάδες και καταλαβαίνετε τι έγινε!!Είπαμε τα δικά μας ,γελάσαμε, γιατί η φίλη μου έχει θανατηφόρο χιούμορ,
ήπιαμε τα καφεδάκια μας και επέστρεψα.Τώρα με πήρε μια φίλη να πάμε στην εκκλησία και γιαυτό σας αφήνω.Νεώτερα αργότερα.
(η θέα από το μπαλκόνι της φίλης μου, στο βάθος το αεροδρόμιο, δεν φαίνεται καθαρά.)
Εδώ ογιός της που δεν ήθελε να βγεί φωτογραφία.
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

10 ΜΙΛΙΓΚΡΑΜ.

Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος που διαβάζω τις αναρτήσεις σας.Μου κράτησαν και μου κρατούν συντροφιά αυτές τις άυπνες νύχτες.Επισκέφτομαι αρκετά μπλογκς  , διαβάζω ακόμη περισσότερα(της Αχτίδας το διάβασα όλο),ώσπου ζήλεψα και θέλησα να φτιάξω το δικό μου.Στην πρώτη ανάρτηση που έκανα, με έπιασε ένας απίστευτος πονοκέφαλος, μια ζάλη ,αρρώστησα.Τύψεις,(τι θες τώρα και γράφεις σκέψεις.),αφού τα έχω όλα θαμμένα βαθιά, και τα πατάω όταν θέλουν να βγούν στην επιφάνεια. Από την πρώτη στιγμή με αγκαλιάσατε, μου στείλατε θετική ενέργεια , με βοηθήσατε,(Ζουζουνίτσα μου!!!!) και σας ευγνωμονώ γιαυτό.Για τις αυπνίες και τα άλλα,πήγα σε μια καλή γιατρό, νέα,που μου έδειξε το ενδιαφέρον της από την πρώτη στιγμή.Τα φάρμακα που μου έδωσε είναι 10 μιλιγκράμ δοκιμαστικά στην αρχή και μου είπε αν χρειαστεί θα πάρεις  των 20 μιλ.Όμως γράφοντας αναρτήσεις, μιλώντας με σας, δεν χρειάζομαι παραπάνω μιλ.Έτσι με την αγάπη σας, κέρδισα όλα τα


μιλ.του κόσμου. Σας ευχαριστώ πολύ.

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

O TOΠΟΣ ΜΟΥ

Η Μαρώνεια ιδρύθηκε από χιώτες αποίκους, στις νοτιοδυτικές πλαγιές του ΄Ισμαρου, στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα και εξελίχθηκε σε κραταιά και πολυάνθρωπη πόλη-κράτος. Η παράδοση αναφέρει ως οικιστή της Μαρώνειας τον Μάρωνα, ιερέα του Απόλλωνα. Από τον Όμηρο είναι γνωστή η φιλοξενία και τα δώρα του Μάρωνα πρός τον Οδυσσέα όταν εκείνος βρέθηκε στη χώρα των Κικόνων. Η οχύρωση της κλασικής πόλης έχει μήκος 10 χιλιομέτρων και περιλαμβάνει μία έκταση 4.000 στρεμμάτων από την παραλία μέχρι την κορυφή του Ίσμαρου.
 Βρίσκεται σ αυτή τη θέση αιώνες τώρα, χωρίς να αλλάξει ονομασία στο πέρασμα πολλών κατακτητών ακόμη και του Μ.Αλεξάνδρου ,των Ρωμαίων και πολλών άλλων, που την σεβάστηκαν όπως της αξίζει.
Ααρχαιότητες , και σύγχρονα σπίτια πορεύονται δίπλα-δίπλα αρμονικά.
Εδώ το καλοκαίρι κάνουμε μπάνιο, αλλά και το χειμώνα πίνουμε καφέ δίπλα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα με τα τεράστια κύματα .
Υπέροχα ξενοδοχεία για τους ξένους που θα θελήσουν να την επισκεφτούν.
 Παραλίες για εξερεύνηση ,αλλά και για λίγους.

Πεντακάθαρα νερά γαλαζοπράσινα.
Όχι δεν είμαι εγώ.

 
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ.