ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ.

Σήμερα το βράδυ, χτύπησε το τηλέφωνο και μια γλυκιά φωνή  με ζήτησε.Ήταν η Αχτιδούλα μου.!! Συνήθως κατα λαβαίνω τους ανθρώπους είτε από το πρόσωπο είτε από το πώς μιλάνε.Η Αχτίδα είναι χαρά θεού,γλυκιά ,καλή, γελαστή,ανθρώπινη.Αυτοί οι άνθρωποι μου αρέσουν.Αχτίδα μου ,είμαι από τους ανθρώπους που δεν μπορώ εύκολα να ανοίξω την καρδιά μου,αλλά μπορώ να σου τα γράψω.Μου έδωσες πάρα πολύ χαρά με το τηλεφώνημά σου.Πιστεύω πως έχω μια φίλη,που με σκέφτεται -να τολμήσω να πώ μ'αγαπά;-Εγώ να ξέρεις πως αγάπησα τον χαρακτήρα σου από το τηλέφωνο,και σε έκανα φίλη αγαπημένη.Να είσαι πάντα γερή,και όλη η οικογένειά σου,τα εγγόνια σου,οι φίλοι σου.Να μας γράφεις αναρτήσεις συχνά γιατί αν αργείς μας λείπουν.Σε φιλώ και σου εύχομαι καληνύχτα. Καλή εβδομάδα αύριο.

ΠΑΡΕΛΑΣΗ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ! τ ι νομίζετε μόνο τα δικά σας παιδάκια κάνουν παρέλαση; και το κοριτσάκι μου έκανε.

καλέ αυτό το όμορφο με τα κόκκινα μαλλιά!! εδώ το βυζαντινό  φρούριο που βλέπω κάθε μέρα από το μπαλκόνι μου.

Το μεγαλύτερο και αρχαιότερο μνημείο της πόλης. Χτίστηκε περί τον 4ο αι. μ. Χ. για λόγους οικονομικό-στρατιωτικούς μια και από εδώ περνούσε η Εγνατία οδός. Την πόλη της Κομοτηνής περιτείχισε ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α' (379 - 395 μ.Χ.) επειδή κρίθηκε ως σημείο στρατηγικής σημασίας. Από εδώ περνούσε η Εγνατία Οδός και για στρατιωτικο-οικονομικούς λόγους η πόλη οχυρώθηκε με τείχος, κτισμένο με λίθους και ισχυρά κεραμοκονία. Οριζόντιες στρώσεις τεσσάρων βησάλων ενισχύουν την συνοχή του. Η πρώτη απέχει από το σημερινό έδαφος περίπου 1μ., ενώ η επόμενη επαναλαμβάνεται μετά το 2μ. Είχε συνολικά δεκαέξι πύργους, από τους οποίους οι δώδεκα ήταν ορθογωνικοί και οι τέσσερις κυκλικοί στις γωνίες του. Το ύψος του έφτανε στα 9,60μ. Είχε δυο κύριες εισόδους στην ΝΔ και την ΝΑ πλευρά, ενώ υπήρχαν και δυο μικρότερες. Με την πάροδο των αιώνων και την καταστροφή των γειτονικών οικισμών, χάρη στην προστασία που πρόσφερε, έγινε πόλος έλξης για τους πληθυσμούς της περιοχής. 

 και εδώ είναι η πλατεία μας, αυτή που έλεγε ο Λαζόπουλος,"πάμ'πλατεία;" δεν ήταν έτσι βέβαια τότε.

εδώ η Βενιζέλου,

είναι πεζόδρομος.Αυτά μην σας τα βάλω όλα σε μια ανάρτηση.φιλάκια πολλά.

ΤΡΕΧΑΜΑΤΑ

Εδώ και 2 μέρες τρέχω στους γιατρούς.Χτές πήγα στον οφθαλμίατρο και μου έδωσε 2 ζευγάρια γυαλιά ,για να  σας γράφω περισσότερα.(χι,χι,χι,χι,).Σήμερα όμως μου τηλεφώνησε η μαμά μου, δεν αισθανόταν καλά.Πήγα λοιπόν ,ήρθε ο γιατρός της έδωσε κάποια φάρμακα,αλλά όπως του είπα μόλις αισθανθεί καλά, θα τα πετάξει.Σας έχω μιλήσει για τη μαμά μου,αλλά δεν σας είπα πως κάθε φορά που αντιμετωπίζει κάποιο (μικρό ευτυχώς )πρόβλημα, σε όποιον γιατρό πάμε ρίχνει το γέλιο της ζωής του.π.χ.πήγαμε μια φορά σε ορθοπεδικό,επειδή της πονούσε το πόδι.Όταν τη ρώτησε ο γιατρός τι έκανε (γιατί την ξέρει) τότε αναγκάστηκε να του πεί πώς πήδηξε από ένα δέντρο που είχε ανεβεί.Όλο τέτοια κάνει.Οπότε είπα του γιατρού να της εξηγήσει πως δεν είναι 40,50,60 χρονών.Μπα δεν ακούει κανέναν.Μια φορά μου είπε πως θα ήθελε να είναι 50 χρονών ,και΄'οταν τη ρώτησα γιατί μου είπε ,για να δουλεύει περισσότερο.

Εδώ είναι ο αγαπημένος της γάτος,

και εδώ τα αδέσποτα που ταίζει.

θα έβγαζα και άλλες φωτογραφίες,αλλά τελείωσαν οι μπαταρίες της μηχανής μου.Φιλάκια σε όλους.

Μάθε τέχνη .............

Τυχαία διάβασα στη ΔΙΑΔΡΟΜΗ για το www.ikpa.gr ινστιτούτο  κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης.Έκανα κλικ στα χειροποίητα χαλιά, και με συγκίνηση είδα  σχέδια τα οποία δούλεψα πολλές φορές ,γιατί η δουλειά μου πρίν παντρευτώ ήταν ταπητουργός.Έφτιαξα πολλά χαλιά δεν μπορώ να θυμηθώ πόσα.Τότε δουλεύαμε  με κόμπους, και αν συμπληρώναμε έναν ορισμένο αριθμό κόμπων (νομίζω 3.500 κόμβους) παίρναμε δώρο έναν αργαλειό και μαλλιά για να φτιάξουμε το δικό μας χαλί.

αυτό είναι το δικό μου χαλί που το έφτιαξα μόνη μου.Είναι το σχέδιο 'λουλούδι Ηπείρου' . Καταλαβαίνετε την συγκίνησή μου .Πάντα με συγκινούν τα χειρποίητα χαλιά, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια, ναι ήμουν 12 χρονών όταν ξεκίνησα .Τότε πληρωνόμασταν 1,5 δρχ. τους 1000 κόμπους. Πάντα θα θυμάμαι τα κορίτσια που δουλεύαμε μαζί, με αγάπη και νοσταλγία.
Και για να σας γλυκάνω

μαλλί της γριάς!!!! φιλάκια σε όλους.

O.K.

Επιτέλους.!!!!!! το πρόβλημα λύθηκε.Σήμερα από το μεσημέρι και μετά ζήτησα τη βοήθεια του ΣΩΤΗΡΗhttp://sotostips.blogspot.com/
ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΊΧΤΗΚΕ ΉΡΩΑΣ, αφού τον παιδεύω με τις χαζές ερωτήσεις μου.Με βοήθησε πάρα πολύ, έτσι οι αναρτήσεις μου φαίνονται κανονικά  με τις ημερομηνίες. ΣΩΤΗΡΗ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.

Η ΑΝΟΙΞΗ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ

Σήμερα ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και αρκετά ζεστή.Βγήκα λοιπόν μια βόλτα όπως με συμβούλεψε ο φίλος μου  ο zeidoron, και τη χάρηκα.Αν και κάποια στιγμή δεν ήξερα που βρίσκομαι ,επειδή η πόλη μου έχει αλλάξει αρκετά. Κάποτε γνωριζόμασταν σχεδόν όλοι μεταξύ μας, τώρα υπάρχουν νέα ζευγάρια , άλλοι έχουν φύγει, την πόλη μας ομορφαίνουν οι φοιτητές, και πολλοί επισκέπτες. Τέλος πάντων στη βόλτα μου συνάντησα και κάποιους που λιάζονται χωρίς έννοιες.

κάποιους που έβγαλαν βόλτα τους γονείς τους.

Τα παιδιά χαρούμενα έπαιζαν στον ήλιο, εδώ είναι το καρουσέλ γεμάτο παιδάκια , δεν φαίνονται αλλά  ήταν γεμάτο.
Προχωρώντας για το σπίτι συνάντησα επίσης όμορφα κορίτσια,

λουλούδια που διστακτικά ανοίγουν τα πέταλά τους , επειδή εδώ πάνω περάσαμε μεγάλες παγωνιές,

 αυτή η βρύση βρίσκεται στο μουσουλμανικό νεκροταφείο,

μη μου ζητάτε μετάφραση δεν ξέρω τι λέει.

και τέλος τα κυκλάμινα του γείτονα.

Έ!!! δεν είναι πανέμορφα; καλή μας εβδομάδα, φιλιά σε όλους.

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ

Σήμερα η κόρη μου ,( ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΆΚΙ ΜΟΥ) πετούσε για Αθήνα, είναι και τοπική έφορος του ελληνικού οδηγισμού και την πήγα στο αεροδρόμιο.Ήταν μια καλή ευκαιρία για μένα να κάνω μια βόλτα και να δώ την αγαπημένη φίλη μου, που  μένει ακριβώς απέναντι από το αεροδρόμιο.

Είχαμε να τα πούμε από κοντά όχι πολύ καιρό( η κόρη μου κατεβαίνει αρκετά συχνά στην Αθήνα) αλλά πάντα χαιρόμαστε όταν βρισκόμαστε από κοντά.Τυχαία είχεετοιμάσει ζύμη για λουκουμάδες και καταλαβαίνετε τι έγινε!!Είπαμε τα δικά μας ,γελάσαμε, γιατί η φίλη μου έχει θανατηφόρο χιούμορ,
ήπιαμε τα καφεδάκια μας και επέστρεψα.Τώρα με πήρε μια φίλη να πάμε στην εκκλησία και γιαυτό σας αφήνω.Νεώτερα αργότερα.
(η θέα από το μπαλκόνι της φίλης μου, στο βάθος το αεροδρόμιο, δεν φαίνεται καθαρά.)

Εδώ ογιός της που δεν ήθελε να βγεί φωτογραφία.

ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ