Γεννήθηκα ένα χιονισμένο πρωινό του Γενάρη ,όταν το χιόνι έφτανε ως τα κεραμίδια των σπιτιών.Οπως μου είπε κάποτε ο παιδίατρος των παιδιών( ο μεγάλος μου γιός γεννήθηκε Δεκέμβρη)-μα βρε κορίτσι μου ,τώρα βρήκες να γεννήσεις που η φύση κοιμάται;Η ζωή δύσκολη -Αχτίδα μου είμαι λίγο μικρότερη από σένα-δεν μου έδειξε το πρόσωπο της το χαρούμενο.(λεπτομέρειες αργότερα ΙΣΩΣ μου είναι δύσκολο να μιλάω).Παντρεύτηκα μικρή ,γέννησα τα παιδάκια μου ,τα μεγάλωσα ,πάλευα όλη μου τη ζωή με θηρία,όμως μέσα μου έκαιγε η πίκρα πως δεν έκανα αυτό που λαχταρούσα,να τελειώσω το σχολείο. Η ευκαιρία μου δόθηκε στα 45 μου.Πήγα στο εσπερινό γυμνάσιο ,λύκειο ,έδωσα πανελλήνιες και τώρα είμαι επάξια φοιτήτρια.Βέβαια δεν μπορώ να φοιτήσω ,οι υποχρεώσεις είναι πολλές και πάνω απο τα παιδιά μου δεν βάζω τίποτα.

αρχική ανάρτηση

Γεια σας. Είμαι νέα bloger και ζητώ την κατανόηση σας. Η αλήθεια είναι πως ζήλεψα τις συζητήσεις σας και θέλησα να μπω στην μεγάλη παρέα σας. Είμαι παντρεμένη , έχω τρία παιδιά ,μου αρέσει ΠΟΛΥ το διάβασμα , το μαγείρεμα ,το κέντημα ,πλέξιμο, και ζηλεύω τους ανθρώπους που ζωγραφίζουν ,ίσως επειδή δεν μπορώ να τραβήξω ούτε μια γραμμή.Διαβάζω πολλά blogs ιδιαίτερα την ΑΧΤΙΔΑ και σας νοιώθω σαν παρέα μου.Μου κρατάτε συντροφιά αρκετά βράδια. Σιγά-σιγά λισως ανοίξω την καρδιά μου και σας γράψω περισσότερα .Σας εύχομαι καλό βράδυ και καλή Κυριακή.